កំណើតនៃមួកមកុដ

មួកក្រោនគឺជាប្រភេទមួកដែលគេនិយមប្រើសព្វថ្ងៃសម្រាប់ស្រាបៀរ ភេសជ្ជៈ និងគ្រឿងទេស។ អ្នកប្រើប្រាស់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ បានក្លាយជាទម្លាប់សម្រាប់គម្របដបនេះ ប៉ុន្តែមានមនុស្សតិចណាស់ដែលដឹងថាមានរឿងតូចមួយគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍អំពីដំណើរការបង្កើតគម្របដបនេះ។
វិចិត្រករ​ជា​មេកានិក​នៅ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក។ ថ្ងៃមួយ នៅពេលដែលវិចិត្រករត្រឡប់មកពីធ្វើការវិញ គាត់អស់កម្លាំង និងស្រេកទឹក ដូច្នេះគាត់បានយកទឹកសូដាមួយដប។ ពេល​គាត់​បើក​មួក គាត់​បាន​ធុំក្លិន​ចម្លែក ហើយ​មាន​អ្វី​ពណ៌​ស​នៅ​គែម​ដប​។ សូដាមានសភាពមិនល្អ ព្រោះវាក្តៅពេក ហើយមួកក៏រលុង។
បន្ថែមពីលើការខកចិត្ត នេះក៏បានបំផុសគំនិតវិទ្យាសាស្ត្រ និងវិស្វកម្មហ្សែនរបស់វិចិត្រករភ្លាមៗផងដែរ។ តើអ្នកអាចធ្វើគម្របដបជាមួយនឹងការផ្សាភ្ជាប់បានល្អ និងរូបរាងស្រស់ស្អាតបានទេ? គាត់គិតថា សំបកដបជាច្រើននៅពេលនោះមានរាងជាវីស ដែលមិនត្រឹមតែពិបាកធ្វើទេ ថែមទាំងមិនបិទឱ្យជិត ហើយភេសជ្ជៈក៏ងាយខូចផងដែរ។ ដូច្នេះ គាត់​បាន​ប្រមូល​សំបក​ដប​ប្រហែល ៣០០០ មក​សិក្សា។ ថ្វីត្បិតតែមួកគឺជារឿងតូចតាចក៏ដោយ វាពិតជាលំបាកណាស់ក្នុងការធ្វើ។ វិចិត្រករ​ដែល​មិន​ធ្លាប់​មាន​ចំណេះ​ដឹង​អំពី​មួក​ដប​នោះ មាន​គោលដៅ​ច្បាស់លាស់ ប៉ុន្តែ​គាត់​មិន​បាន​បង្កើត​គំនិត​ល្អ​មួយ​រយៈ​មក​ហើយ។
ថ្ងៃមួយ ប្រពន្ធបានឃើញថា វិចិត្រករមានចិត្តក្រៀមក្រំណាស់ ហើយនិយាយទៅកាន់គាត់ថា៖ «កុំបារម្ភអី សម្លាញ់ អ្នកអាចព្យាយាមធ្វើគម្របដបដូចមកុដ រួចចុចវាចុះ!
បន្ទាប់​ពី​បាន​ស្ដាប់​សម្ដី​របស់​ភរិយា​ហើយ វិចិត្រករ​ហាក់​ដូច​ជា​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល៖ «បាទ! ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំមិនគិតពីវា? ភ្លាមៗនោះ គាត់បានរកឃើញមួកដបមួយ ហើយចុចបត់ជុំវិញគម្របដប ហើយមួកដបដែលមើលទៅដូចជាមកុដត្រូវបានផលិត។ បន្ទាប់មក​ដាក់​មួក​នៅលើ​មាត់​ដប ហើយ​ចុងក្រោយ​ត្រូវ​សង្កត់​ឲ្យ​ជាប់​។ បន្ទាប់ពីការសាកល្បងវាបានរកឃើញថាមួកគឺតឹងហើយត្រាគឺល្អជាងមួកវីសមុន។
មួកដបដែលបង្កើតឡើងដោយវិចិត្រករត្រូវបានដាក់ឱ្យដំណើរការយ៉ាងឆាប់រហ័ស និងត្រូវបានប្រើប្រាស់យ៉ាងទូលំទូលាយ ហើយរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ "មួកមកុដ" នៅតែមាននៅគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងជីវិតរបស់យើង។


ពេលវេលាផ្សាយ៖ ថ្ងៃទី ១៧ មិថុនា ២០២២